onieśmielić
Look at other dictionaries:
o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… … Słownik języka polskiego
onieśmielać — ndk I, onieśmielaćam, onieśmielaćasz, onieśmielaćają, onieśmielaćaj, onieśmielaćał, onieśmielaćany onieśmielić dk VIa, onieśmielaćlę, onieśmielaćlisz, onieśmielaćel, onieśmielaćlił, onieśmielaćlony «czynić nieśmiałym, zażenowanym; pozbawiać… … Słownik języka polskiego
onieśmielenie — n I rzecz. od onieśmielić Coś wywołuje w kimś onieśmielenie … Słownik języka polskiego
onieśmielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, onieśmielaćam, onieśmielaća, onieśmielaćają, onieśmielaćany {{/stl 8}}– onieśmielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, onieśmielaćlę, onieśmielaćli, onieśmielaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić kogoś nieśmiałym,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stropić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, stropićpię, stropićpi, stropićpiony, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać kogoś w zakłopotanie, pozbawić pewności siebie; speszyć, zbić z tropu, zawstydzić, onieśmielić, skonsternować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
