onieśmielać

onieśmielać
ndk I, \onieśmielaćam, \onieśmielaćasz, \onieśmielaćają, \onieśmielaćaj, \onieśmielaćał, \onieśmielaćany - onieśmielić dk VIa, \onieśmielaćlę, \onieśmielaćlisz, \onieśmielaćel, \onieśmielaćlił, \onieśmielaćlony
«czynić nieśmiałym, zażenowanym; pozbawiać pewności siebie»

Onieśmielać kogoś swoim zachowaniem.

Był onieśmielony obcym towarzystwem.

Ojciec go zawsze onieśmielał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • onieśmielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, onieśmielaćam, onieśmielaća, onieśmielaćają, onieśmielaćany {{/stl 8}}– onieśmielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, onieśmielaćlę, onieśmielaćli, onieśmielaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić kogoś nieśmiałym,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • onieśmielić — → onieśmielać …   Słownik języka polskiego

  • detonować — ndk IV, detonowaćnuję, detonowaćował, detonowaćowany 1. «wybuchać, eksplodować» Bomby detonowały co kilka minut. 2. «zbijać z tropu, onieśmielać, peszyć» Detonować kogoś ironicznym uśmiechem. 3. muz. «brać dźwięki fałszywie, nieczysto, za nisko… …   Słownik języka polskiego

  • krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… …   Słownik języka polskiego

  • onieśmielanie — n I rzecz. od onieśmielać …   Słownik języka polskiego

  • peszyć — ndk VIa, peszyćszę, peszyćszysz, pesz, peszyćony «pozbawiać kogoś pewności siebie, zbijać z tropu; onieśmielać, zawstydzać» Peszyła go obecność tylu osobistości. peszyć się «tracić pewność siebie, mieszać się» Łatwo się peszyć …   Słownik języka polskiego

  • żenować — ndk IV, żenowaćnuję, żenowaćnujesz, żenowaćnuj, żenowaćował «wprawiać w zakłopotanie, pozbawiać pewności siebie; onieśmielać, krępować» Jej bezpośredniość go żenowała. Żenująca ignorancja. żenować się «czuć się zakłopotanym, onieśmielonym; nie… …   Słownik języka polskiego

  • detonować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, detonowaćnuję, detonowaćnuje, detonowaćany {{/stl 8}}– zdetonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować eksplozję materiału wybuchowego : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krępować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krępowaćpuję, krępowaćpuje, krępowaćany {{/stl 8}}– skrępować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudniać lub uniemożliwiać poruszanie się kogoś, mocno go …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • peszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, peszyćszę, peszyćszy, peszyćony {{/stl 8}}– speszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać kogoś w zakłopotanie, powodować, że ktoś czuje się zawstydzony, zbity z tropu; onieśmielać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”