- opić
- dk Xa, opiję, opijesz, opij, opił, opity - opijać ndk I, \opićam, \opićasz, \opićają, \opićaj, \opićał, \opićany1. «napić się alkoholu z powodu jakiejś okazji, uroczystości; pijąc uczcić jakieś wydarzenie; oblać»
Opić dyplom, egzamin.
Opić szczęśliwe wydarzenie.
2. rzad. «wypić komuś wszystko to, co było do picia»Objadali go i opijali.
opić się - opijać się1. «napić się czegoś do syta, nad miarę, zbyt dużo»Opić się mleka, wody.
2. tylko dk «wypić nad miarę alkoholu, być pijanym; upić się, spić się»Najadłszy się i opiwszy, usnął.
Słownik języka polskiego . 2013.