- opierścienić
- dk VIa, \opierścienićnię, \opierścienićnisz, \opierścienićnił, \opierścienićcień, \opierścienićniony - opierścieniać ndk I, \opierścienićam, \opierścienićasz, \opierścienićają, \opierścienićaj, \opierścienićał, \opierścienićany1. «ozdobić pierścieniami, ubrać w pierścienie»
Opierścienione palce, ręce.
2. rzad. książk. «otoczyć, objąć wokół jakby pierścieniem; okolić, okrążyć»Wysoki mur opierścieniał miasto.
Słownik języka polskiego . 2013.