- opierunek
- m III, D. \opieruneknku, N. \opieruneknkiem, blmpot. żart. «pranie, utrzymywanie w czystości czyjejś bielizny; opieranie kogoś (zwłaszcza w wyrażeniu: wikt i opierunek)»
Utrzymanie bez opierunku.
Słownik języka polskiego . 2013.
opierunek
Look at other dictionaries:
opierunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. opieruneknku, blm, rzad. pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pranie czyichś ubrań, opieranie kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapewnić komuś wikt i opierunek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opierunek — Wikt i opierunek zob. wikt … Słownik frazeologiczny
wikt — pot. Wikt i opierunek «całodzienne wyżywienie wraz z zaspokojeniem podstawowych potrzeb bytowych»: Po wyjeździe kobietom zabierane są paszporty. Dziewczyny są maltretowane, pracują za wikt i opierunek. Zarobek zgarnia sutener. GW 13/07/2000.… … Słownik frazeologiczny
wikt — m IV, D. u, Ms. wikcie, blm przestarz. dziś żart. «całodzienne wyżywienie, utrzymanie» Domowy, więzienny, żołnierski wikt. Być na własnym, na czyimś wikcie. Być u kogoś na wikcie. Zapewnić komuś, mieć u kogoś wikt i opierunek. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
