opleść

opleść
dk XI, oplotę, opleciesz, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony - oplatać ndk I, \opleśćam, \opleśćasz, \opleśćają, \opleśćaj, \opleśćał, \opleśćany
1. «okręcić coś wokół kogoś lub czegoś, okręcić coś czymś; omotać»

Opleść paczkę sznurkiem, butelkę łykiem.

Rączki kosza oplecione taśmą.

przen. «otoczyć, objąć»

Matka oplotła dziecko ramionami.

Siedzieć oplótłszy kolana rękoma.

2. «obwinąć się wokół czegoś, okręcić, otoczyć coś sobą»

Powoje oplotły płot.

Winorośl oplatająca altanę.

opleść się - oplatać się «okręcić coś wokół siebie»
◊ Opleść się ramionami «otoczyć się wzajemnie ramionami, objąć ramionami jeden drugiego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • opleść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oplatać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oplatać — → opleść …   Słownik języka polskiego

  • pooplatać — dk I, pooplataćtam, pooplataćtasz, pooplataćtają, pooplataćtaj, pooplataćtał, pooplataćtany «opleść wiele czegoś, opleść w wielu miejscach, opleść ze wszystkich stron, dookoła» Pooplatać butelki rafią. Płoty pooplatane powojem …   Słownik języka polskiego

  • omotać — dk I, omotaćam, omotaćasz, omotaćają, omotaćaj, omotaćał, omotaćany rzad. omotywać ndk VIIIa, omotaćtuję, omotaćtujesz, omotaćtuj, omotaćywał, omotaćywany 1. «owinąć, opleść dookoła czymś; okręcić, opleść coś dookoła czegoś» Omotać paczkę… …   Słownik języka polskiego

  • oplatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oplataćam, oplataća, oplataćają, oplataćany {{/stl 8}}– opleść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, oplotę, oplecie, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odrutować — dk IV, odrutowaćtuję, odrutowaćtujesz, odrutowaćtuj, odrutowaćował, odrutowaćowany 1. «opleść drutem garnek lub inne naczynie dla wzmocnienia lub zabezpieczenia go przed rozpadnięciem» 2. «otoczyć, ogrodzić drutem; postawić zasieki z drutu»… …   Słownik języka polskiego

  • okręcić — dk VIa, okręcićcę, okręcićcisz, okręć, okręcićcił, okręcićcony okręcać ndk I, okręcićam, okręcićasz, okręcićają, okręcićaj, okręcićał, okręcićany 1. «owinąć, opasać, opleść coś» Okręcić nogi onucami. Okręcić szyję koralami. Okręcić włosy wkoło… …   Słownik języka polskiego

  • oprząść — dk XI, oprzędę, oprzędziesz, oprzędź a. oprządź, oprządł, oprzędła, oprzędli, oprzędziony, oprządłszy oprzędzać ndk I, oprząśćam, oprząśćasz, oprząśćają, oprząśćaj, oprząśćał, oprząśćany «snując nić obwinąć, omotać, osnuć coś dokoła; opleść,… …   Słownik języka polskiego

  • owić — dk Xa, owiję, owijesz, owij, owił, owity rzad. «opleść dookoła; spowić» Domy owite bluszczem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”