opłata

opłata
ż IV, CMs. opłacie; lm D. opłat
1. «określona kwota pieniężna wypłacana za pewne świadczenia, czynności, usługi, za prawo do czegoś itp.»

Opłata pocztowa, stemplowa.

Opłata sądowa.

Opłaty w gotówce, w naturze.

Opłata za przejazd, za przechowanie bagażu.

Taryfa opłat.

Nakładać, ściągać, uiszczać, wnosić opłatę.

Opłata od ucznia w internacie.

2. «opłacanie albo opłacenie czegoś; uiszczenie należności za coś»

Zalegać z opłatą czynszu, podatków.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • opłata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. opłataacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kwota, suma pieniędzy, jaką płaci się za określoną usługę, za prawo do pewnych świadczeń itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opłata klimatyczna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oplata — ȍplata ž DEFINICIJA 1. građ. a. drvena ili čelična konstrukcija u koju se lijeva beton i koja mu daje oblik b. zaštitna ili ukrasna obloga zidova 2. daske ili ploče koje izvana pokrivaju trup plovila, aviona itd. ETIMOLOGIJA o (b) + njem. Platte …   Hrvatski jezični portal

  • opláta — e ž (ā) teh. kar pokriva ogrodje ladje, letala: na ladijsko ogrodje so pritrdili leseno oplato in krov; kovinska oplata letala …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • szpera — opłata za otwarcie bramy …   Słownik gwary warszawskiej

  • bagaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «rzeczy zapakowane w paczki, walizki itp., które podróżujący ma ze sobą lub wysyła je za opłatą do miejsca przeznaczenia pociągiem, samolotem itp.» Lekki, ciężki bagaż. Duży bagaż. Przewóz bagażu. Mieć dużo bagażu …   Słownik języka polskiego

  • bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» …   Słownik języka polskiego

  • dzierżawa — ż IV, CMs. dzierżawawie; lm D. dzierżawaaw 1. «używanie lub użytkowanie rzeczy albo prawa majątkowego oparte na umowie, za określoną opłatą w pieniądzach lub w naturze; dzierżawienie» Dożywotnia dzierżawa. Brać, wziąć coś w dzierżawę. Otrzymać,… …   Słownik języka polskiego

  • dzierżawny — «dotyczący dzierżawy, odnoszący się do dzierżawy» Kontrakty dzierżawne. Opłata dzierżawna. Rata dzierżawna. dzierżawne blm w użyciu rzecz. «opłata za dzierżawę; czynsz dzierżawny» …   Słownik języka polskiego

  • haracz — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y hist. «podatek nałożony na podbitą niemuzułmańską ludność imperium osmańskiego; także opłata nakładana przez jakiegokolwiek władcę na kraj podbity» Nałożyć na kraj haracz. Płacić, zapłacić haracz sułtanowi. Ściągać …   Słownik języka polskiego

  • myto — n III, Ms. mycie; lm D. myt hist. «w dawnej Polsce: opłata za przejazd lub przejście przez most, groblę, rogatkę itp.; opłata pobierana od kupców za przewóz towarów i handlowanie nimi; cło» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”