- oportunizm
- m IV, D. -u, Ms. \oportunizmzmie, blm«postawa moralna człowieka kierującego się w swym postępowaniu nie powszechnie przyjętymi zasadami, lecz tym, co w danej sytuacji jest dla niego korzystne»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
oportunizm
Look at other dictionaries:
oportunizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. oportunizmzmie; blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postawa cechująca się brakiem stałych zasad i łatwością zmiany wyznawanych poglądów dla osiągnięcia osobistych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oportünizm — is., Fr. opportunisme Güç durumlarda, davranışlarını ahlak kuralları veya düzenli bir düşünceden çok, çıkarlarına uyacak biçimde ayarlamayı amaçlayan tutum … Çağatay Osmanlı Sözlük
plecy — blp, D. plecyców 1. «tylna strona tułowia, część ciała od barków do pasa» Barczyste, szerokie, wąskie, zgarbione plecy. Szeroki, rozrosły w plecach. Uderzyć kogoś w plecy, po plecach. Mieć chustkę na plecach. Nieść wiązkę chrustu na plecach.… … Słownik języka polskiego
