- opozycja
- ż I, DCMs. \opozycjacji; lm D. \opozycjacji1. «przeciwstawianie się komuś (czemuś) indywidualnie i doraźnie lub zespołowo w sposób zorganizowany; przeciwdziałanie, opór, protest»
Gwałtowna, ostra opozycja.
Opozycja przeciw komuś, czemuś.
Budzić, wywoływać opozycję.
Być w opozycji do kogoś, czegoś albo w stosunku do kogoś, czegoś.
2. polit. «ugrupowanie polityczne (stronnictwo, partia itp.) przeciwne rządzącemu ugrupowaniu politycznemu lub rządowi, także ludzie wyznający poglądy polityczne przeciwstawne poglądom politycznym ugrupowań rządowych»Należeć do opozycji.
∆ Opozycja parlamentarna «ugrupowanie lub partia polityczna zasiadające w parlamencie, a nie wchodzące w skład rządu i atakujące politykę prowadzoną przez rząd»3. astr. «położenie, w którym planeta obserwowana z Ziemi znajduje się po przeciwnej stronie nieba niż Słońce i zarazem najbliżej Ziemi»4. jęz. «współistnienie form przeciwstawnych; przeciwstawność»Opozycja fonologiczna.
Opozycja między pierwszą i drugą a trzecią osobą czasownika.
5. sport. «w szachach: przeciwstawne położenie królów, gdy stoją na jednej linii i na polach tej samej barwy»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.