- optymista
- m odm. jak ż IV, CMs. \optymistaiście; lm M. \optymistaiści, DB. \optymistatów«człowiek pełen optymizmu, mający optymistyczny pogląd na świat»
Z natury był optymistą.
Słownik języka polskiego . 2013.
optymista
Look at other dictionaries:
optymista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. optymistaiście; lm M. optymistaiści {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek odznaczający się optymizmem, wykazujący optymizm : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wieczny, umiarkowany optymista. Do końca życia pozostał optymistą.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
krańcowy — krańcowywi 1. «znajdujący się na krańcu, ostatni, końcowy, graniczny» Krańcowy przystanek. Krańcowa stacja. 2. «posuwający się do ostateczności; skrajny, bezwzględny» Krańcowy optymista, sceptyk. Mieć naturę krańcową. Zajmować krańcowe stanowisko … Słownik języka polskiego
nieuleczalny — nieuleczalnyni «nie dający się wyleczyć, niemożliwy do wyleczenia» Nieuleczalna choroba. przen. Nieuleczalny optymista, sceptyk. Nieuleczalna głupota … Słownik języka polskiego
optymistka — ż III, CMs. optymistkatce; lm D. optymistkatek forma ż. od optymista Niepoprawna, wieczna optymistka … Słownik języka polskiego
patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć … Słownik języka polskiego
dobro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dobrobrze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wartości odbierane jako zgodne z kodeksem moralnym człowieka, a także uczynki dające dowód uznawania tych wartości : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krańcowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krańcowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usytuowany na krańcu, na skraju czegoś; ostatni, graniczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krańcowy dom we wsi. Krańcowa stacja. Wyłącznik krańcowy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepoprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepoprawnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezgodny z normą poprawnościową danego języka, sprzeczny z zasadami pisowni, wymowy, gramatyki itp.; błędny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieuleczalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieuleczalnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niemożliwy do wyleczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieuleczalne schorzenie. Nieuleczalna choroba. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
