- opustoszeć
- dk III, \opustoszećeje, \opustoszećszał«stać się pustym, opuszczonym, nie zamieszkanym, bezludnym; wyludnić się»
O zmroku park opustoszał.
Słownik języka polskiego . 2013.
O zmroku park opustoszał.
Słownik języka polskiego . 2013.
opustoszeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pustoszeć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pustoszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, pustoszećeje, pustoszećszał {{/stl 8}}– opustoszeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} być opuszczonym przez ludzi, stawać się pustym; wyludniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Alejki parkowe z wolna… … Langenscheidt Polski wyjaśnień