opustoszyć

dk VIb, \opustoszyćszę, \opustoszyćszysz, \opustoszyćtosz, \opustoszyćszył, \opustoszyćszony

przestarz. «uczynić pustym, bezludnym; zmienić w pustkowie; spustoszyć, zniszczyć, zrujnować, wyludnić»

Epidemia opustoszyła miasto.

Opustoszony kraj.