opuścić

opuścić
dk VIa, opuszczę, \opuścićcisz, opuść, \opuścićcił, opuszczony - opuszczać ndk I, \opuścićam, \opuścićasz, \opuścićają, \opuścićaj, \opuścićał, \opuścićany
1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić»

Opuścić rękę.

Opuścić głowę na piersi.

Opuścić flagę do połowy masztu.

Opuszczać łódź na wodę.

Stać z bezradnie opuszczonymi rękami.

∆ Opuścić oczy, wzrok, wejrzenie itp. «spojrzeć w dół pochylając głowę»
◊ Opuścić ręce «załamać się moralnie, zrezygnować z działania»
◊ pot. Opuścić uszy, opuścić nos na kwintę «stracić humor, fantazję, rezon, upaść na duchu»
2. «obniżyć cenę, spuścić z ceny»

Sprzedawca opuścił 2 złote na kilogramie owoców.

3. «odejść od kogoś, skądś, zostawić kogoś samego, porzucić kogoś; oddalić się, wyjechać, porzucić coś»

Opuścić żonę, dzieci.

Opuścić dom, rodzinę, bliskich.

Opuścić kraj, miasto.

Opuścić stanowisko, urząd.

Opuścić pokój, izbę, salę (obrad).

∆ Nie opuszczać łóżka, łoża «leżeć, pozostawać w łóżku z powodu choroby; być obłożnie chorym»
◊ Opuścić szkołę, uczelnię, ławę szkolną itp. «ukończyć szkołę, zakończyć naukę w szkole, na uczelni; przestać się uczyć w szkole, na uczelni»
◊ Opuścić ziemię, świat «umrzeć»
◊ Opuszczają kogoś siły, zdrowie, humor, szczęście, powodzenie, odwaga itp. «ktoś opada z sił, traci zdrowie, humor, odwagę; komuś przestaje dopisywać zdrowie, sprzyjać, towarzyszyć szczęście, powodzenie itp.»
4. «pominąć, przeoczyć, przepuścić coś (np. w czytaniu lub w piśmie); nie przyjść, nie stawić się gdzieś»

Opuszczać lekcje.

Czytając opuszczał całe stronice.

Opuszczać wiersze przepisując tekst na maszynie.

Nie opuścił żadnego dnia pracy.

Nie opuścił ani jednego tańca.

Nie opuścił żadnej zabawy.

opuścić się - opuszczać się
1. «zostać opuszczonym, skierowanym ku dołowi; obniżyć się, zniżyć, osunąć się, opaść»

Winda opuszczała się w głąb szybu.

Chmury opuszczały się coraz niżej.

2. częściej dk «stać się leniwym, apatycznym; zaniedbać się w pracy, w ubiorze itp.»

Opuścić się w nauce, w pracy, w służbie.

Postarzał się i opuścił.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • opuścić — 1. Nie opuszczać łóżka, przestarz. łoża «leżeć, pozostawać w łóżku z powodu ciężkiej choroby»: Była chora i tak słaba, że nie mogła opuścić łóżka. AG 7 8/1998. 2. Opuścić ręce «załamać się moralnie, zrezygnować z działania»: Otrzymany ostatnio… …   Słownik frazeologiczny

  • opuścić ręce — {{/stl 13}}{{stl 7}} zniechęcić się, uznać swój wysiłek za daremny; dać za wygraną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrezygnowany opuścił ręce. Walczył, kiedy inni opuścili już ręce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opuścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opuszczać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opuszczać – opuścić szkolne mury [mury uczelni] — {{/stl 13}}{{stl 33}} ukończyć naukę w szkole, na uczelni wyższej :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kolejny rocznik absolwentów opuszcza szkolne mury. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opuszczać się – opuścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zsuwać się, spuszczać, obniżać, opadać (zwykle powoli); być opuszczanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taternik opuszczał się w dół na linie. Opuściło się ramię dźwigu. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opuszczać — → opuścić …   Słownik języka polskiego

  • opuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opuszczaćam, opuszczaća, opuszczaćają, opuszczaćany {{/stl 8}}– opuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opuszczę, opuszczaćści, opuść, opuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poopuszczać — dk I, poopuszczaćam, poopuszczaćasz, poopuszczaćają, poopuszczaćaj, poopuszczaćał, poopuszczaćany 1. «o wielu: opuścić coś (w dół); opuścić (w dół) wiele czegoś» Zebrani poopuszczali głowy. Drzewa poopuszczały gałęzie. Ptaki poopuszczały skrzydła …   Słownik języka polskiego

  • opuszczać — 1. Nie opuszczać łóżka, przestarz. łoża «leżeć, pozostawać w łóżku z powodu ciężkiej choroby»: Była chora i tak słaba, że nie mogła opuścić łóżka. AG 7 8/1998. 2. Opuścić ręce «załamać się moralnie, zrezygnować z działania»: Otrzymany ostatnio… …   Słownik frazeologiczny

  • zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”