- bezkrytyczny
- \bezkrytycznyni, \bezkrytycznyniejszy«nie mający krytycyzmu, niezdolny do krytycznej oceny zjawisk; naiwny, łatwowierny»
Bezkrytyczny czytelnik, widz.
Bezkrytyczna miłość.
Bezkrytyczne uwielbienie.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezkrytyczny
Look at other dictionaries:
bezkrytyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezkrytycznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niewidzący cech negatywnych, pozbawiony krytycyzmu; łatwowierny, naiwny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezkrytyczna matka. Bezkrytyczne oddanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślepy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ślepypi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie widzi; pozbawiony wzroku; niewidomy, ociemniały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ślepa dziewczynka. Ślepe kocię. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bałwochwalczo — «w sposób bezkrytyczny» Kochać, czcić kogoś bałwochwalczo. Być przywiązanym do kogoś bałwochwalczo … Słownik języka polskiego
bałwochwalczy — «właściwy bałwochwalcy; bezkrytyczny» Bałwochwalcza cześć dla czegoś, kogoś … Słownik języka polskiego
bezkrytyczność — ż V, DCMs. bezkrytycznośćści, blm rzecz. od bezkrytyczny Bezkrytyczność oceny … Słownik języka polskiego
cmokier — m IV, DB. a, Ms. cmokiererze; lm M. cmokiererzy, DB. ów pot. «ten, kto z zapałem aprobuje coś, przytakuje czemuś; bezkrytyczny chwalca» Snobistyczni cmokierzy … Słownik języka polskiego
dogmatyczny — dogmatycznyni «odnoszący się do dogmatu, oparty na dogmacie; bezkrytyczny, apodyktyczny» Dogmatyczne poglądy. Dogmatyczne pojmowanie, rozumienie czegoś. Myśliciele, teoretycy dogmatyczni. ∆ Dogmatyczne nauczanie «szeroko stosowana w średniowieczu … Słownik języka polskiego
fanatyczny — fanatycznyni 1. «przesiąknięty fanatyzmem, ślepo oddany komuś, czemuś; bezkrytyczny, zaślepiony, nietolerancyjny, zagorzały, zaciekły» Fanatyczny katolik, muzułmanin. Fanatyczny zwolennik, wielbiciel, obrońca kogoś lub czegoś. Fanatyczny wyznawca … Słownik języka polskiego
idealistyczny — idealistycznyni 1. «odnoszący się do idealizmu kierunku filozoficznego» Filozofia idealistyczna. Monizm, dualizm idealistyczny. Teoretycy idealistyczni. 2. «służący ideałom; ideowy, bezinteresowny; idealizujący, nieobiektywny, bezkrytyczny,… … Słownik języka polskiego
zachwyt — m IV, D. u, Ms. zachwytycie; lm M. y «uczucie wielkiego podziwu, uznania dla kogoś lub czegoś, dla czyichś zalet połączone z uniesieniem» Bezmierny, niebywały, niezwykły, najwyższy zachwyt. Jawny, niekłamany, prawdziwy, szczery zachwyt.… … Słownik języka polskiego
