orbita

orbita
ż IV, CMs. \orbitaicie; lm D. \orbitait
1. astr. «droga, po której porusza się ciało niebieskie lub obiekt kosmiczny względem innego ciała niebieskiego»

Orbita okołosłoneczna, okołoziemska.

Orbita planety, komety.

Statek kosmiczny wszedł na orbitę.

przen. «krąg, sfera, zasięg»

Wciągnąć kogoś w orbitę swoich zainteresowań.

Wejść w orbitę czyichś wpływów.

2. anat. «jama kostna, w której mieści się gałka oczna, oczodół»

Orbita oka.

◊ Oczy wychodzą, wyszły, wylazły komuś z orbit (ze strachu, zdziwienia) «ogarnia kogoś strach, zdziwienie, ktoś jest zaskoczony»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Órbita TV — Órbita Televisión Nombre Órbita Televisión Lanzado en 2000 Cerrado en 2009 Director Francisco Ortiz Fundadores Omar González Moreno y Marcos Figueroa Programación Opinión y Variedades …   Wikipedia Español

  • orbită — ORBÍTĂ, orbite, s.f. 1. Traiectorie în formă de curbă (închisă) pe care o parcurge un mobil. ♦ Drumul real parcurs de un astru. ♢ Orbită aparentă = drumul aparent proiectat pe bolta cerească pe care se deplasează un corp ceresc. 2. Fiecare dintre …   Dicționar Român

  • órbita — f. anat. Cada una de las cavidades de la cara que contienen los ojos y sus músculos, nervios y vasos. Medical Dictionary. 2011. órbita c …   Diccionario médico

  • órbita — sustantivo femenino 1. Área: astronomía Trayectoria elíptica que sigue un cuerpo en su movimiento: Los científicos van a poner un satélite en órbita. La Luna está en la órbita terrestre. 2. Área: física Trayectoria imaginaria descrita por un… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • órbita — (Del lat. orbĭta). 1. f. Trayectoria que, en el espacio, recorre un cuerpo sometido a la acción gravitatoria ejercida por los astros. 2. Espacio a que alcanza la virtud de un agente. 3. Anat. Cuenca del ojo. 4. Fís. Trayectoria que recorren las… …   Diccionario de la lengua española

  • Orbita — (Орбита). Торгово издательски рекламная компания. Основаная Сержио Мэттьюс, 29 октября, 2010 года в г. Ижевск. Содержание 1 СПЕЦИАЛИЗАЦИЯ 2 СЕТЬ 3 ИСТОРИЯ УСПЕХА …   Википедия

  • orbita — orbitá vb., ind. prez. 3 sg. şi pl. orbiteáză Trimis de siveco, 06.03.2007. Sursa: Dicţionar ortografic  ORBITÁ vb. intr. a gravita, a se învârti pe o anumită orbită. (< fr. orbiter) Trimis de raduborza, 15.09.2007 …   Dicționar Român

  • orbita — orbità sf. (2) 1. astr. planetų ir kitų dangaus kūnų, dirbtinių palydovų bei kosminių laivų kelias, kuriuo jie skrieja apie centrinį kūną: Planetų sukimosi aplink Saulę keliai vadinami orbitomis rš. Pirmasis pasaulyje Jurijaus Gagarino skridimas …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • orbita — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. orbitaicie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} tor, krzywa zamknięta, po której porusza się satelita : {{/stl 7}}{{stl 10}}Orbita okołoziemska. Orbita… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Orbita — Données générales Pays  Espagne Communauté autonome …   Wikipédia en Français

  • orbita — / ɔrbita/ s.f. [dal lat. orbĭta traccia segnata dalla ruota; linea circolare , der. di orbis cerchio, circonferenza ]. 1. (astron.) [traiettoria descritta da un corpo in movimento intorno a un altro corpo] ▶◀ (disus.) conversione, Ⓖ (lett.) orbe …   Enciclopedia Italiana

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”