oschły

oschły
oschli
1. «nieskłonny do wzruszeń; nieczuły, oziębły, obojętny»

Była z natury oschła.

2. «będący wyrazem braku uczuć, nacechowany oziębłością, nieczułością»

Oschły sposób bycia.

Oschłe słowa.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • oschły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, oschłychli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieskłonny do przeżywania i okazywania uczuć; nieczuły, oziębły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Babka była oschła dla wnuków. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lód — 1. Bryła lodu «o kimś, kto jest oschły, pozbawiony uczuć lub nie umie ich okazać» 2. Kraina wiecznych lodów «Arktyka» 3. Lody topnieją «znika atmosfera obcości lub wrogości»: W ponurej ciszy żołnierskie głowy pochylały się nad miskami. Nikt… …   Słownik frazeologiczny

  • chłodny — chłodnyni, chłodnyniejszy «wywołujący wrażenie chłodu, mający dość niską temperaturę; nieco zimny» Chłodny dzień, wieczór, wiatr, powiew. Chłodna noc, jesień. Chłodna woda. Mieć chłodne ręce. ∆ Chłodne kolory, barwy «barwy niebieska, zielona,… …   Słownik języka polskiego

  • lodowaty — lodowatyaci 1. «zimny jak lód, bardzo zimny; zmarznięty» Lodowaty wiatr, chłód. Lodowaty dreszcz. Lodowata woda. Ręce miała lodowate. przen. «oschły, nieprzystępny, oziębły, sztywny, obojętny» Lodowate milczenie. Lodowaty ton, wzrok …   Słownik języka polskiego

  • oschle — oschleej «w sposób oschły, ozięble, bez zaangażowania uczuciowego» Podała mu oschle rękę na powitanie. Głos jego brzmiał oschle. Odnosić się do kogoś oschle …   Słownik języka polskiego

  • schizotymik — m III, DB. a, N. schizotymikkiem; lm M. schizotymikicy, DB. ów psych. «według typologii Kretschmera: człowiek oschły uczuciowo, trudno nawiązujący kontakty z innymi, zamknięty w sobie» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… …   Słownik języka polskiego

  • sztywniak — m III, DB. a, N. sztywniakkiem; lm M. te i, ci sztywniakacy, DB. ów pot. «człowiek sztywny, oschły» Uchodził za sztywniaka …   Słownik języka polskiego

  • sztywny — sztywnyni, sztywnyniejszy 1. «pozbawiony elastyczności, sprężystości; niegiętki, twardy» Sztywny kołnierzyk, kapelusz. Sztywne od krochmalu prześcieradła. Sztywna oprawa książki. ∆ chem. fiz. Ciało sztywne «ciało, które nie ulega odkształceniom,… …   Słownik języka polskiego

  • zimny — zimnyni, zimnyniejszy «mający niską temperaturę, taki, w którym panuje niska temperatura; wywołujący wrażenie intensywnego chłodu, ziębiący» Lodowato zimny. Zimny wiatr, powiew. Zimna kawa, woda. Zimny pokój, dzień. Zimne ręce, nogi. Zimna kąpiel …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”