osłuchać

osłuchać
dk I, \osłuchaćam, \osłuchaćasz, \osłuchaćają, \osłuchaćaj, \osłuchaćał, \osłuchaćany - osłuchiwać ndk VIIIb, osłuchuję, osłuchujesz, osłuchuj, \osłuchaćiwał, \osłuchaćiwany
1. «zbadać (przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała chorego) stan niektórych narządów na podstawie wrażeń dźwiękowych»

Lekarz osłuchał serce i płuca pacjenta.

2. «zbadać słuchowo pracę maszyny, zwykle za pomocą stetoskopu»
osłuchać się - osłuchiwać się
1. «nabyć powierzchownej znajomości czegoś przez słuchanie, przyzwyczaić się do czegoś, co się wiele razy słyszało»

Osłuchać się z muzyką, z językiem francuskim, z gwarą.

Osłuchać się obcego języka.

2. «stać się powszechnie znanym, spowszednieć przez częste słyszenie»

Piosenka ta szybko się osłuchała.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • osłuchać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}osłuchiwać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osłuchać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, osłuchać sięam się, osłuchać sięa się, osłuchać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poznać coś przez częste słuchanie tego lub słyszenie o tym; przywyknąć do tego : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osłuchiwać — → osłuchać …   Słownik języka polskiego

  • osłuchanie — n I 1. rzecz. od osłuchać. 2. «znajomość czegoś po długim lub częstym słuchaniu; osłuchanie się» osłuchanie się rzecz. od osłuchać się …   Słownik języka polskiego

  • osłuchiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, osłuchiwaćchuję, osłuchiwaćchuje, osłuchiwaćany {{/stl 8}}– osłuchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, osłuchiwaćam, osłuchiwaća, osłuchiwaćają, osłuchiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} badać słuchowo pracę niektórych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obsłuchać — dk I, obsłuchaćam, obsłuchaćasz, obsłuchaćają, obsłuchaćaj, obsłuchaćał, obsłuchaćany obsłuchiwać ndk VIIIb, obsłuchaćsłuchuję, obsłuchaćsłuchujesz, obsłuchaćsłuchuj, obsłuchaćiwał, obsłuchaćiwany, → osłuchać …   Słownik języka polskiego

  • osłuchany — osłuchanyni imiesł. bierny czas. osłuchać (p.) osłuchany w użyciu przym. 1. «obeznany, zaznajomiony przez częste słuchanie» Był osłuchany w muzyce poważnej. 2. «spowszedniały przez częste słyszenie» Osłuchane komunały, slogany, hasła …   Słownik języka polskiego

  • osłuchanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. osłuchać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} obeznanie z czymś po długim lub częstym słuchaniu; osłuchanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”