- osłuchanie
- n I1. rzecz. od osłuchać.2. «znajomość czegoś po długim lub częstym słuchaniu; osłuchanie się»osłuchanie się rzecz. od osłuchać się.
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
osłuchanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. osłuchać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} obeznanie z czymś po długim lub częstym słuchaniu; osłuchanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień