Pająk osnuł muchę pajęczyną.
Libretto opery osnute na znanej powieści.
Słownik języka polskiego . 2013.
osnuwać — → osnuć … Słownik języka polskiego
oprząść — dk XI, oprzędę, oprzędziesz, oprzędź a. oprządź, oprządł, oprzędła, oprzędli, oprzędziony, oprządłszy oprzędzać ndk I, oprząśćam, oprząśćasz, oprząśćają, oprząśćaj, oprząśćał, oprząśćany «snując nić obwinąć, omotać, osnuć coś dokoła; opleść,… … Słownik języka polskiego
osnucie — n I rzecz. od osnuć … Słownik języka polskiego
owiać — dk Xb, owieje, owiał, owiany owiewać ndk I, owiaćwa, owiaćają, owiaćał, owiaćany 1. «o wietrze, prądach powietrza, mgle, dymie, zapachach itp.: wiejąc ogarnąć, otoczyć kogoś lub coś, dać się odczuć» Owiał go zapach ziół. Łąki owiane mgłą. przen.… … Słownik języka polskiego
wątek — m III, D. wątektku, N. wątektkiem; lm M. wątektki 1. «układ nici biegnących w poprzek tkaniny, prostopadle do nici osnowy, przeplatających się z nimi w określonym porządku; także: przędza, nici przeznaczone na ten układ» Jedwabny wątek. Kolorowy… … Słownik języka polskiego
osnuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osnuwaćam, osnuwaća, osnuwaćają, osnuwaćany {{/stl 8}}– osnuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, osnuję, osnuje, osnuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} snując nić, otaczać, pokrywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
