- oszczepnik
- m III, DB. -a, N. \oszczepnikkiem; lm M. \oszczepnikicy, DB. -ów1. «zawodnik uprawiający rzut oszczepem»2. hist. «żołnierz lub myśliwy uzbrojony w oszczep»
Słownik języka polskiego . 2013.
oszczepnik
Look at other dictionaries:
oszczepnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. oszczepnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}sport. {{/stl 8}}{{stl 7}} zawodnik uprawiający rzut oszczepem {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekładanka — ż III, CMs. przekładankance; lm D. przekładankanek 1. sport. «w łyżwiarstwie: jedna z figur polegająca na krzyżowaniu jednej nogi przed drugą w celu pokonywania krzywizny» 2. sport. «krok skrzyżny, który wykonuje oszczepnik w końcowej fazie… … Słownik języka polskiego
