- oszołom
- m IV, D. -a, Ms. \oszołommie1. B.=D.; lm M. -y, DB. -ówpot. «człowiek fanatycznie owładnięty, oszołomiony jakąś sprawą, ideą; człowiek nawiedzony, fanatyk»2. D. -u, B.=M., blmpot. «oszołomienie czymś; obłęd, szok»
Ten pokaz mody to po prostu oszołom.
Słownik języka polskiego . 2013.