oświadczyć

oświadczyć
dk VIb, \oświadczyćczę, \oświadczyćczysz, oświadcz, \oświadczyćczył - oświadczać ndk I, \oświadczyćam, \oświadczyćasz, \oświadczyćają, \oświadczyćaj, \oświadczyćał
«powiedzieć, wypowiedzieć, oznajmić coś komuś»

Oświadczyć coś stanowczo, kategorycznie, uroczyście, zdecydowanie.

Oświadczył, że zrywa umowę.

oświadczyć się - oświadczać się «wystąpić z propozycją małżeństwa (zwykle o mężczyźnie w stosunku do kobiety); poprosić o czyjąś rękę»

Oświadczył się i został przyjęty.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • oświadczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. oświadczać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oświadczać się – oświadczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} składać komuś propozycję zawarcia małżeństwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oświadczać się o rękę. Oświadczać się dziewczynie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oświadczać — → oświadczyć …   Słownik języka polskiego

  • deklarować — ndk a. dk IV, deklarowaćruję, deklarowaćrujesz, deklarowaćruj, deklarowaćował, deklarowaćowany 1. «oficjalnie podawać (podać) do wiadomości, ogłaszać (ogłosić) co, oświadczać (oświadczyć) oficjalnie» Prezydent deklarował rozpisanie wyborów,… …   Słownik języka polskiego

  • oświadczenie — n I 1. rzecz. od oświadczyć. 2. lm D. oświadczenieeń «wypowiedź będąca wyrazem czyichś przekonań, poglądów, stwierdzenie czegoś; pismo zawierające taką wypowiedź, stwierdzenie» Uroczyste oświadczenie. Oświadczenie rządu. Złożyć oświadczenie.… …   Słownik języka polskiego

  • kategorycznie — kategorycznieej przysłów. od kategoryczny Oświadczyć, zapowiedzieć coś, zażądać czegoś kategorycznie …   Słownik języka polskiego

  • objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… …   Słownik języka polskiego

  • orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze …   Słownik języka polskiego

  • poprosić — dk VIa, poprosićproszę, poprosićsisz, poprosićproś, poprosićsił, poprosićproszony 1. «zwrócić się do kogoś z prośbą» Poprosić o pomoc, o pożyczkę. Poprosić o zrobienie, o wyjaśnienie czegoś. Poprosić o zachowanie tajemnicy. ◊ Poprosić o głos… …   Słownik języka polskiego

  • stanowczo — «w sposób kategoryczny, stanowczy» Oświadczyć coś, oznajmić, powiedzieć stanowczo. Odmówić czegoś stanowczo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”