- oświetlacz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -y (-ów)1. B.=D.; lm B.=D.→ oświetleniowiec w zn. 22. «urządzenie do oświetlania czegoś (np. lampka, reflektor); urządzenie oświetlające w mikroskopie»
Słownik języka polskiego . 2013.
oświetlacz
Look at other dictionaries:
oświetleniowiec — m II, DB. oświetleniowiecwca; lm M. oświetleniowiecwcy, DB. oświetleniowiecwców 1. «specjalista w zakresie urządzeń oświetleniowych» 2. «technik teatralny zajmujący się oświetlaniem sceny; oświetlacz» … Słownik języka polskiego
