otamować

otamować
dk IV, \otamowaćmuję, \otamowaćmujesz, \otamowaćmuj, \otamowaćował, \otamowaćowany - otamowywać ndk VIIIa, \otamowaćowuję, \otamowaćowujesz, \otamowaćowuj, \otamowaćywał, \otamowaćywany
«odgrodzić coś przez postawienie tamy, postawić tamę przy czymś»

Otamować opuszczone wyrobisko.

przen. «zahamować, opanować, przytłumić»

Otamować odruchy agresji.

otamować się - otamowywać się rzad. «opanować się, powściągnąć się, pohamować się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • otamowanie — n I 1. rzecz. od otamować. 2. lm D. otamowanieań «to, co stanowi tamę, to, co odgradza, odcina od czegoś, zamyka dostęp do czegoś» przen. «przeszkoda, bariera» Jej ambitne plany natrafiły na szereg sztucznych otamowań …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”