- owocnia
- ż I, DCMs. \owocniani; lm D. \owocniani«sucha lub mięsista zewnętrzna część owocu roślin, powstała ze ścianek zalążni słupka»∆ Owocnia grzyba, → owocnik
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
owocnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. owocniani {{/stl 8}}{{stl 7}} stwardniała, skórzasta albo mięsista część owocu powstała ze ścianek zalążni słupka kwiatowego, w której dojrzewają nasiona {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
owocnik — m III, D. a, N. owocnikkiem; lm M. i «nadziemna część grzyba będąca wytworem grzybni u grzybów wyższych (workowców i podstawczaków), zbudowana z tkanki strzępkowej; wytwarza zarodniki i służy do rozmnażania się; owocnia grzyba» … Słownik języka polskiego