Dziecko paćkało się w błocie.
Słownik języka polskiego . 2013.
paćkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, paćkaćam, paćkaća, paćkaćają, paćkaćany {{/stl 8}}– upaćkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić czymś mazistym, gęstym, lepkim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paćkać podłogę błotem, gliną.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paćkać się — I – upaćkać się {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić samego siebie czymś gęstym, mazistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy paćkali się w błocie. Dziecko upaćkało się lodami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}paćkać się II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
packáč — a m (á) slabš. kdor nestrokovno opravlja kako delo: ponujali so se mu že packači, a jih je odklonil … Slovar slovenskega knjižnega jezika
пачкать — Считается заимств. из польск. яз., где paćkać «марать, грязнить» < нем. patschen тж. Не исключено, однако, исконное происхождение звукоподражательного ного характера (от пак, ср. словен. pácati «шлепать, пятнать») … Этимологический словарь русского языка
upaćkać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paćkać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upaćkać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paćkać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
