- pałować
- ndk IV, \pałowaćłuję, \pałowaćłujesz, \pałowaćłuj, \pałowaćował, \pałowaćowanypot. «bić, okładać kogoś pałką»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
palować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, palowaćluję, palowaćluje, palowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywiązywać, przytwierdzać coś do pala wbitego w ziemię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palować listwy odciągowe. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pałować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pałowaćłuję, pałowaćłuje, pałowaćany {{/stl 8}}– spałować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o policji i innych siłach porządkowych: bić kogoś mocno pałką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Milicja pałowała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palować — ndk IV, palowaćluję, palowaćlujesz, palowaćluj, palowaćował, palowaćowany 1. «umocowywać, przytwierdzać coś do pala wbitego w ziemię» 2. «wbijać pale w grunt o małej wytrzymałości w celu umocnienia go i przygotowania pod budowę jakiegoś obiektu» … Słownik języka polskiego
palowanie — n I rzecz. od palować … Słownik języka polskiego
spałować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pałować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień