- panklastyt
- m IV, D. -u, Ms. \panklastytycie; blmchem. «materiał wybuchowy o właściwościach kruszących, mieszanina skroplonego dwutlenku azotu i ciekłych związków organicznych (np. nitrobenzenu, terpentyny, nafty, dwusiarczku węgla), używana do napędu rakiet jako paliwo ciekłe»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.