- parada
- ż IV, CMs. \paradaadzie; lm D. \paradaad1. «popis, uroczysta ceremonia, efektowne widowisko»
Parada dworska.
Parada sportowców, zespołów regionalnych.
◊ pot. Coś (np. ubranie, strój itp.) od parady, od wielkiej parady «coś jest od święta, na uroczyste okazje, nie na co dzień»◊ Ktoś jest kimś (np. zwierzchnikiem, mężem itp.) tylko od parady «ktoś jest kimś tylko z nazwy, na pokaz, dla pozoru»◊ Coś (ktoś) jest nie od parady «coś (ktoś) jest jakimś (kimś) nie tylko z nazwy, z pozoru, ale w rzeczywistości»◊ Mieć głowę nie od parady «być sprytnym, obrotnym, odznaczać się inteligencją, rozumem»◊ Skończona parada, cała parada «już po całej sprawie, wszystko skończone»◊ posp. Wchodzić, włazić komuś w paradę «przeszkadzać komuś, krzyżować czyjeś plany»2. «uroczysty przegląd wojsk połączony z defiladą; rewia»Parada wojskowa.
3. sport. «w szermierce: działanie obronne, odparcie ciosu lub uderzenie obronne w odpowiedzi na atak przeciwnika; zasłona; w piłce nożnej i ręcznej: obrona górnych piłek rzutem ciała przez bramkarza»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.