Paradny mundur, strój.
Paradna zbroja.
Paradny jesteś ze swymi pretensjami.
Robić paradne miny.
Słownik języka polskiego . 2013.
paradny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, paradnyni, paradnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stosowny do wielkiej uroczystości; odświętny, uroczysty, galowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paradny mundur, strój. Paradna szabla … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
paradnie — paradnieej przysłów. od paradny a) w zn. 1: Ubrać się paradnie. Kroczyć, maszerować paradnie. b) w zn. 2: Ukłonić się paradnie. Paradnie wyglądał w tym dziwnym stroju … Słownik języka polskiego
paradność — ż V, DCMs. paradnośćści, blm rzad. rzecz. od paradny a) w zn. 1: Paradność ubioru, stroju, kroku. b) w zn. 2: Paradność czyichś min, czyjegoś zachowania … Słownik języka polskiego
paradnas — ×parãdnas, à (plg. l. paradny) adj. (4) didelis, geras: Petro tai parãdnas bekonas Lp. Jo arklys yra parãdnas Šn. Ot tai nusipirkau parãdną peilį! Mrj. Iš šio vaiko bus paradnas vyras Krsn … Dictionary of the Lithuanian Language
paradnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., paradnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. paradny w zn. 1.: Wystroić się, kroczyć paradnie; w zn. 2.: Paradnie wyglądasz w tych papilotach. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
