Służyć za parobka, jako parobek.
Mieć parobka.
Słownik języka polskiego . 2013.
parobek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. parobekbcy || parobekbkowie || parobekbki {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: w folwarkach, w gospodarstwach zamożnych chłopów: robotnik najemny pracujący na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paróbek — bka m (ọ̑) 1. po podiranju drevja preostali del debla; štor: iz parobkov so pognale mladike; zasaditi sekiro v parobek; sedeti na parobku 2. knjiž. rob, obrobje (gozda): priti na parobek / parobek gozda … Slovar slovenskega knjižnega jezika
poroboc — POROBÓC s. v. nou născut, prunc, sugaci, sugar. Trimis de siveco, 28.10.2008. Sursa: Sinonime porobóc ( ci), s.m. – Copil. sl. parobŭkŭ, cf. rut. parobok, pol. parobek. înv., azi în Trans. – Der. porobocie, s.f. (pruncie) … Dicționar Român
cepak — m III, DB. a, N. cepakkiem; lm M. i, DB. ów 1. B.=M.; lm B.=M. gw. «krótszy kij cepów bijący w zboże przy młóceniu; bijak» 2. gw. «człowiek młócący zboże cepami; młocarz» 3. pogard. → cep w zn. 2 4. daw. «parobek, chłop; pachołek» … Słownik języka polskiego
kolon — I m IV; D. u, Ms. kolonnie; lm M. y lit. «człon składniowo intonacyjny okresu zdaniowego, zwłaszcza w prozie poetyckiej, stanowiący pewną całość treściową» ‹gr.› II m IV, DB. a, Ms. kolonnie; lm M. i a. owie, DB. ów 1. «w krajach Ameryki… … Słownik języka polskiego
koniuch — m III, DB. a; lm M. y ( owie), DB. ów «pastuch koni; dawniej: sługa, parobek doglądający koni» … Słownik języka polskiego
krzepki — krzepkipcy «pełen tężyzny, siły; mocny, silny, czerstwy, rześki» Krzepki parobek. Krzepkie powietrze … Słownik języka polskiego
parobas — m IV, DB. a, Ms. parobassie; lm M. y, DB. ów zgr. od parobek. przen. posp. «ordynus, gbur, cham; sługus, pachołek» … Słownik języka polskiego
parobczak — m III, DB. a, N. parobczakkiem; lm M. ci parobczakacy, te i, DB. ów «młody, silny parobek» Robotny parobczak. Wysoki, zwalisty parobczak … Słownik języka polskiego
rataj — m I, DB. a; lm M. e, D. ów a. ratajai przestarz. «folwarczny pracownik najemny, zatrudniony głównie przy uprawie roli; parobek» … Słownik języka polskiego
