Słownik języka polskiego . 2013.
paronim — PARONÍM, paronime, s.n. Cuvânt asemănător cu altul din punctul de vedere al formei, dar deosebit de acesta ca sens (şi ca origine). – Din fr. paronyme. Trimis de valeriu, 24.01.2006. Sursa: DEX 98 paroním s. n. (sil. mf. par ), pl. paroníme… … Dicționar Român
parònīm — m 〈G paroníma〉 1. {{001f}}riječ srodna po postanku s nekim drugim riječima [reći, riječ, izricati] 2. {{001f}}riječ po obliku slična, prividno slična, kojoj drugoj riječi, ali se od nje razlikuje po postanku, značenju i sl. [grȃd – grȁd;… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
paronim — parònim m DEFINICIJA gram. 1. riječ srodna po postanku s nekim drugim riječima [reći, riječ, izricati] 2. a. riječ po obliku prividno slična kojoj drugoj riječi, ali se od nje razlikuje po postanku, značenju i sl. [grȃd grȁd; rezimírati… … Hrvatski jezični portal
paroním — s. n. (sil. mf. par ), pl. paroníme … Romanian orthography
paroním — a m (ȋ) lingv. beseda, besedna zveza, ki je pisno ali glasovno enaka ali podobna kaki drugi pomensko različni besedi, besedni zvezi: zamenjevati paronima opravičiti in upravičiti … Slovar slovenskega knjižnega jezika
paronimski — parònimskī prid. DEFINICIJA koji se odnosi na paronim ETIMOLOGIJA vidi paronim … Hrvatski jezični portal
parònimskī — prid. koji se odnosi na paronim … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
paronimija — paronìmija ž DEFINICIJA lingv. sličnost među riječima ili dijelovima riječi različitih značenja ETIMOLOGIJA vidi paronim … Hrvatski jezični portal
