- partykularz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -y (-ów)«miejscowość odcięta od ośrodków życia umysłowego; głucha prowincja, świat zabity deskami, zapadły kąt»
To miasteczko - to partykularz.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
partykularz
Look at other dictionaries:
zaścianek — m III, D. zaścianeknka (zaścianeknku), N. zaścianeknkiem; lm M. zaścianeknki «w dawnej Polsce: osada, wieś zamieszkała przez drobną szlachtę» Zaścianek szlachecki. przen. «miejscowość, środowisko odcięte od ośrodków życia umysłowego, zacofane pod … Słownik języka polskiego
