- bezsprzeczny
- «nie wywołujący sprzeciwu, nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsporny»
Bezsprzeczna wina, zasługa.
Słownik języka polskiego . 2013.
Bezsprzeczna wina, zasługa.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezsprzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie budzi wątpliwości, niewątpliwy, oczywisty, bezsporny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezsprzeczny wkład w coś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezsporny — «nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny» Bezsporny dowód winy. Bezsporne zasługi … Słownik języka polskiego
niesporny — 1. rzad. «nie ulegający wątpliwości; bezsporny, bezsprzeczny, oczywisty» Niesporny fakt. 2. praw. «nie dotyczący sporu, nie objęty sporem sądowym» Sprawy niesporne … Słownik języka polskiego
niezaprzeczalny — «nie budzący wątpliwości, sprzeciwu; bezsporny, bezsprzeczny, niewątpliwy» Niezaprzeczalny fakt. Niezaprzeczalne zasługi. Mieć do czegoś niezaprzeczalne prawo … Słownik języka polskiego
niezaprzeczony — książk. «bezsporny, bezsprzeczny, oczywisty; niezaprzeczalny» Mieć niezaprzeczone prawo do korzystania z czegoś … Słownik języka polskiego
bezsporny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, do którego nie można mieć zastrzeżeń, wątpliwości, niewywołujący sporów; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezsporne osiągnięcia. Bezsporne argumenty w dyskusji.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezaprzeczalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, któremu nie da się zaprzeczyć, którego nie można zakwestionować, niebudzący sprzeciwu, wątpliwości; bezsprzeczny, bezsporny, niewątpliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezaprzeczalne zwycięstwo,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień