patologiczny

patologiczny
«odnoszący się do patologii; odbiegający od stanu normalnego; chorobowy, chorobliwy»

Objawy, stany patologiczne.

∆ Anatomia patologiczna «dział patologii zajmujący się badaniem budowy narządów zmienionych chorobowo lub wykazujących wady rozwojowe»
przen.

Patologiczny egoizm.

Patologiczny typ, charakter.

Patologiczna zazdrość, złośliwość.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • patologiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, patologicznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z patologią, dotknięty patologią, odbiegający od normy; chorobowy, chorobliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objawy patologiczne. Zachowania patologiczne. Patologiczna… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …   Słownik języka polskiego

  • guz — m IV, D. a, Ms. guzzie; lm M. y 1. «obrzmienie, zgrubienie najczęściej kuliste, występujące na ciele ludzi lub innych organizmów żywych» a) «zgrubienie pochodzenia naturalnego» Guzy czołowe, potyliczne. b) «obrzmienie wywołane uderzeniem, krwiak» …   Słownik języka polskiego

  • identyfikacja — ż I, DCMs. identyfikacjacji, blm 1. «stwierdzenie czyjejś tożsamości, ustalenie jednakowości czegoś w porównaniu z czymś; rozpoznanie, utożsamienie, utożsamianie» Identyfikacja chemiczna, geologiczna. Identyfikacja personalna, przedmiotowa.… …   Słownik języka polskiego

  • mizoandria — ż I, DCMs. mizoandriarii, blm psych. «niechęć, patologiczny wstręt kobiety do mężczyzn; mizoandryzm» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • mizogamia — ż I, DCMs. mizogamiamii, blm psych. «niechęć, patologiczny wstręt do małżeństwa» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • mizoginia — ż I, DCMs. mizoginianii, blm psych. «niechęć, patologiczny wstręt mężczyzny do kobiet; mizoginizm» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • odwapnienie — n I 1. rzecz. od odwapnić. 2. med. «stan patologiczny polegający na zmniejszeniu się ilości soli wapnia w kościach, występujący w różnych schorzeniach (np. krzywicy, gruźlicy), a także w związku z ciążą lub z procesem starzenia» Odwapnienie… …   Słownik języka polskiego

  • pato- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, wskazujący na związek z chorobą tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. patofizjologia, patologia, patolog, patologiczny, patogeneza» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • patologicznie — przysłów. od patologiczny Reagować na coś patologicznie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”