Słownik języka polskiego . 2013.
pawęż — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. pawężże {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}reg. {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co pawąż. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: długa, szeroka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pavăză — PÁVĂZĂ, paveze, s.f. 1. Scut. ♢ expr. A sta pavăză = a apăra, a feri. A şi pune mâna (drept) pavăză = a şi ridica mâna în dreptul ochilor (pentru a se feri de o lumină puternică, de un pericol etc.). 2. fig. Ocrotire, apărare, sprijin, protecţie … Dicționar Român
pawężowy — przym. od pawęż (zwykle w zn. 2) ∆ Rufa pawężowa «rufa zakończona płaszczyzną (pawężą) w przybliżeniu prostopadłą do przekroju symetrii statku wodnego» … Słownik języka polskiego
