pełgać

ndk I, \pełgaćga, \pełgaćają, \pełgaćał

«o ogniu, płomieniu, świetle, blasku itp.: palić się, świecić nierówno i niepewnie, chybotliwie; przesuwać się nisko; chwiać się, migotać, pełzać»

Blask ognia pełgał po ścianach.

Niepewnie pełgający płomień kaganka, lampy, świecy.

przen.

Uśmiech pełgał w kącikach warg.

W oczach pełgały iskierki wesołości.