personalny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, personalnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do osoby, dotyczący osób; osobowy, osobisty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Akta personalne, dane personalne. Ataki, napaści personalne. Zmiany personalne.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
персональный — начиная с Ф. Прокоповича; см. Смирнов 224 и сл. Через польск. personalny из лат. persōnālis личный ; см. Преобр. II, 46 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Tadeusz Kossakowski — (* 27. Januar 1888 in Chișinău; † 24. November 1965) war ein polnischer Ingenieur, Mitglied der Eliteeinheit Cichociemni und General der polnischen Streitkräfte. Inhaltsverzeichnis 1 Kindheit und Jugend 2 1. Weltkrieg … Deutsch Wikipedia
ПЕРСОНАЛЬНЫЙ — (лат. personalis, фр. personnel). Личный, свойственный, присущий каждому отдельному индивидууму. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ПЕРСОНАЛЬНЫЙ лат. personalis, фр. personnel. Личный. Объяснение 25000 … Словарь иностранных слов русского языка
Jakub Szulc — (* 21. Dezember 1973 in Kłodzko) ist ein polnischer Politiker der Platforma Obywatelska (Bürgerplattform). Er besuchte das Gymnasium (lizeum) in Kłodzko und von 1992 bis 1998 studierte Jakub Szulc an der Wirtschaftsakademie Posen (Akademia… … Deutsch Wikipedia
Рудницкий, Адам — Адам Рудницкий польск. Adam Rudnicki … Википедия
персональный — ая, ое 1) Относящийся к персоналу. Персональный состав. 2) Находящийся в распоряжении, пользовании данного лица. Персональная машина. Персональный самолет. Синонимы: индивидуа/льный, ли/чный 3) Относящийся к отдельному лицу, касающийся отдельного … Популярный словарь русского языка
kadrowy — kadrowywi przym. od kadra (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Obsada kadrowa. Rezerwy kadrowe. Polityka kadrowa. b) w zn. 2: Oficer kadrowy. Kadrowe formacje. kadrowy, kadrowa w użyciu rzecz., pot. «urzędnik pracujący w … Słownik języka polskiego
personalnie — przysłów. od personalny Skrytykować kogoś personalnie. Wystąpić personalnie przeciwko komuś … Słownik języka polskiego
redukować — ndk IV, redukowaćkuję, redukowaćkujesz, redukowaćkuj, redukowaćował, redukowaćowany 1. «sprowadzać coś do mniejszych rozmiarów, mniejszej liczby, ilości itp.; ograniczać, zmniejszać; niekiedy także: skracać» Redukować wydatki, dochody. ∆… … Słownik języka polskiego