piekło

n III, Ms. \piekłopiekle; lm D. piekieł

«według niektórych religii: miejsce czasowej lub wiecznej kary, na którą skazane są dusze zmarłych; siedziba złych duchów i dusz potępionych»

◊ Ktoś z piekła rodem «ktoś bardzo zły, trudny do współżycia»

◊ Pójść za kimś do piekła «być gotowym zrobić dla kogoś wszystko»

◊ Robić piekło a) «robić wielki hałas» b) «wymyślać komuś, awanturować się, pieklić się»

◊ Tłuc się jak Marek po piekle «hałasować, chodzić po mieszkaniu, zwłaszcza gdy wszyscy śpią»

◊ Bodajś z piekła nie wyszedł, nie wyjrzał «przekleństwo»

□ Ciekawość - pierwszy stopień do piekła.

□ Dobrymi chęciami piekło brukowane.

□ Jak się człowiek przyłoży, to mu i w piekle niezgorzej.

□ Wstąpił do piekieł, po drodze mu było.przen.

Piekło okupacji.

Piekło zazdrości.

Przeżywać piekło na ziemi.