bęben

bęben
m IV, D. \bębenbna, Ms. \bębenbnie; lm M. \bębenbny
1. «perkusyjny instrument muzyczny, złożony z korpusu rezonansowego i jednej lub dwu membran»

Warkot, łomot, dudnienie bębnów.

Grać na bębnie w orkiestrze.

Wybijać takt na bębnie.

2. B.=D.
pot. «o małym dziecku, zwykle z ujemnym zabarwieniem uczuciowym»

Wrzaskliwy, niegrzeczny bęben.

3. archit. «cylindryczna lub wieloboczna podstawa kopuły»
4. archit. «cylindryczny blok kamienny, będący częścią składową trzonu kolumny»
5. techn. «część składowa różnych maszyn i urządzeń, zwykle w kształcie obracającego się walca o małej wysokości w stosunku do średnicy»

Bęben maszyny drukarskiej.

Bęben betoniarki.

∆ Bęben mieszalny «część mieszarki, w której odbywa się mieszanie ciał stałych»
∆ Bęben garbarski «urządzenie w kształcie beczki, obracającej się wokół poziomej osi, służące do różnych operacji chemicznych»
∆ Bęben do oczyszczania «oczyszczarka bębnowa»
6. techn. «urządzenie, zwykle w kształcie walca, służące do nawijania kabli, lin itp., w celu ich przechowania lub transportu, lub będące elementem obrotowym w dźwigniach, wciągarkach itp., na które nawija się lina podnosząca lub przesuwająca transportowany przedmiot»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • bęben — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż, D. bębenbna, Mc. bębenbnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} perkusyjny instrument muzyczny w kształcie walca o podstawach obciągniętych naprężoną błoną lub skórą : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Beben — Bêben, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben erfordert, sich hin und her bewegen. 1. Eigentlich. Ein bebendes Laub. Die Erde bebet. Vor Kälte beben. In deinem treuen Auge bebt die Thräne die dich schmückt, Gieseke. Besonders als die… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Beben — steht für: Erdbeben Seebeben ein Film aus 2004, siehe Das Beben Siehe auch:  Wiktionary: Beben – Bedeutungserklärungen, Wortherkunft, Synonyme, Übersetzungen …   Deutsch Wikipedia

  • beben — Vsw std. (8. Jh.), mhd. biben, ahd. bibēn, as. bi␢ōn Stammwort. Aus g. * bib ǣ (neben ō ) Vsw. beben , auch in anord. bifa, ae. bifian, afr. beva. Zugrunde liegt ersichtlich eine reduplizierte Präsensbildung, als deren Grundlage ig. * bheiə sich… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • beben — V. (Mittelstufe) heftig zittern Beispiel: Die Brücke bebte unter dem Gleichschritt der Truppe. beben V. (Oberstufe) geh.: vor Angst oder Erregtheit am ganzen Körper zittern Beispiel: Vor Aufregung bebte sie am ganzen Körper, doch als sie… …   Extremes Deutsch

  • beben — ↑vibrieren …   Das große Fremdwörterbuch

  • Beben — ↑Vibration …   Das große Fremdwörterbuch

  • beben — beben: Die germ. Verben mhd. biben, ahd. bibēn, asächs. bib̄ōn, aengl. bĭ̅fian, aisl. bĭ̅fa beruhen auf einer reduplizierenden Bildung zu der idg. Wurzel *bhōi , *bhī »zittern, sich fürchten«, vgl. aind. bibhēti und bhayatē »fürchtet sich« …   Das Herkunftswörterbuch

  • Beben — Stoß; Gerüttel; Schwingung; Vibration; Erschütterung; Erdstoß; Erdbeben * * * be|ben [ be:bn̩] <itr.; hat: 1. erschüttert werden: die Erde, das Haus bebte. Syn.: ↑ vibrieren …   Universal-Lexikon

  • beben — erzittern; zittern * * * be|ben [ be:bn̩] <itr.; hat: 1. erschüttert werden: die Erde, das Haus bebte. Syn.: ↑ vibrieren, ↑ zittern. 2. (geh.) zittern: sie bebte vor Angst, Kälte. Syn.: ↑ …   Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”