- pierdoła
- m odm. jak ż IV, CMs. \pierdołaole; lm M. \pierdołaoły, DB. \pierdołałówwulg. «o człowieku starym, niedołężnym, niezdolnym do niczego, gadającym głupstwa; niedołęga»
Słownik języka polskiego . 2013.
pierdoła
Look at other dictionaries:
pierdoła — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. pierdołaole, wulg. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o mężczyźnie mówiącym niedorzeczności, bzdury {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pierdoła — 1) Człowiek niezdarny, niezręczny, powolny, lub nieskuteczny Eng. An ineffectual or sluggish person; a botcher 2) Stary mężczyzna Eng. An old man … Słownik Polskiego slangu
