- piesiec
- m II, DB. pieśca; lm M. pieśce, D. pieścówzool. «Alopex lagopus, zwierzę drapieżne z rodziny psów, mające futro bardzo gęste, puszyste, zmieniające barwę w zależności od pory roku (w zimie białe lub niebieskobiałe, w lecie brązowe lub niebieskoszare); zamieszkuje tundrę półkuli północnej, powszechnie hodowane ze względu na cenne futro; lis polarny»‹ros.›
Słownik języka polskiego . 2013.