piesiec

piesiec
m II, DB. pieśca; lm M. pieśce, D. pieśców
zool. «Alopex lagopus, zwierzę drapieżne z rodziny psów, mające futro bardzo gęste, puszyste, zmieniające barwę w zależności od pory roku (w zimie białe lub niebieskobiałe, w lecie brązowe lub niebieskoszare); zamieszkuje tundrę półkuli północnej, powszechnie hodowane ze względu na cenne futro; lis polarny»
ros.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • lis — m IV, DB. a, Ms. lisie; lm M. y 1. «Vulpes, zwierzę ssące z rodziny psów, występujące w kilku gatunkach, z których najpospolitszy ma rude ubarwienie i duży ogon; żywi się gryzoniami, ptactwem itp.; żyje w Eurazji, północnej Afryce i w Ameryce Płn …   Słownik języka polskiego

  • piesak — m III, DB. a, N. piesakkiem; lm M. i → piesiec …   Słownik języka polskiego

  • polarny — polarnyni «właściwy terenom podbiegunowym, dotyczący tych terenów, znajdujący się na tych terenach; biegunowy, podbiegunowy» Roślinność polarna. Powietrze polarne. Zwierzęta polarne. Odkrycia, wyprawy polarne. ∆ Dzień polarny «dzień trwający… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”