biadać

biadać
ndk I, \biadaćam, \biadaćasz, \biadaćaj, \biadaćają, \biadaćał
«głośno wypowiadać żale; wyrzekać, skarżyć się, użalać się, lamentować»

Biadać nad sobą (przed kimś).

Biadać z powodu utraty czegoś, nieszczęścia.

Biadać, że się o czymś zapomniało.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • biadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, biadaćam, biadaća, biadaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} uskarżać się na coś głośno; lamentować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biadać na swój los. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • biadanie — n I; lm D. biadanieań rzecz. od biadać …   Słownik języka polskiego

  • biadolić — ndk VIa, biadolićlę, biadolićlisz, biadolićol, biadolićlił pot. «biadać» Biadolić na swój los. Biadolić, że się coś zgubiło. Biadolić nad kimś …   Słownik języka polskiego

  • labiedzić — ndk VIa, labiedzićdzę, labiedzićdzisz, labiedzićbiedź, labiedzićdził pot. «narzekać, utyskiwać, biadać» …   Słownik języka polskiego

  • narzekać — ndk I, narzekaćam, narzekaćasz, narzekaćają, narzekaćaj, narzekaćał «mówić o czymś z niezadowoleniem, wypowiadać skargi, żale; utyskiwać, skarżyć się, wyrzekać, biadać» Narzekać na niewygody. Narzekać na zły stan zdrowia. Narzekać na dzieci …   Słownik języka polskiego

  • płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… …   Słownik języka polskiego

  • skamlać — ndk I, skamlaćam, skamlaćasz, skamlaćają, skamlaćaj, skamlaćał, a. IX, skamlaćlę, skamlaćlesz, skaml 1. «o psie: piszczeć żałośnie, skowyczeć, popiskiwać» Szczeniak skamlał rozpaczliwie. 2. pot. «prosić, błagać o coś żałośnie, natrętnie;… …   Słownik języka polskiego

  • wyrzekać — ndk I, wyrzekaćam, wyrzekaćasz, wyrzekaćają, wyrzekaćaj, wyrzekaćał 1. forma ndk czas. wyrzec (p.) 2. reg. «narzekać na kogoś, na coś, skarżyć się głośno; biadać, utyskiwać» Wyrzekać na dzieci, na zły los …   Słownik języka polskiego

  • zawodzić — ndk VIa, zawodzićdzę, zawodzićdzisz, zawodzićwódź, zawodzićdził, zawodzićdzony 1. forma ndk czas. zawieść. 2. «biadać, ubolewać płacząc, lamentować; śpiewać żałośnie» Zawodzić na głos (w głos), płaczliwie, wniebogłosy. przen. Wiatr zawodzi.… …   Słownik języka polskiego

  • labiedzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, labiedzićdzę, labiedzićdzi, labiedzićbiedź {{/stl 8}}{{stl 7}} płaczliwie narzekać, żalić się, biadać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”