- pięta
- ż IV, CMs. pięcie; lm D. pięt1. «tylna część stopy»
Gołe pięty.
Dudnić bosymi piętami.
Przysiąść na piętach.
Odwrócić się, wykręcić się, zakręcić się na pięcie.
◊ Pięta achillesowa, pięta Achillesa «czyjaś słaba strona, dziedzina, w której ktoś nie celuje»◊ Deptać komuś po piętach, następować na pięty «chodzić za kimś ciągle, nie dawać komuś spokoju ponaglając, zmuszając go do czegoś»◊ Nie dorastać komuś do pięt «być na znacznie niższym poziomie od kogoś, nie dorównywać komuś»◊ Coś poszło komuś w pięty «coś dotknęło kogoś mocno, do żywego, uraziło kogoś»◊ Pokazać pięty «uciec, wziąć nogi za pas»◊ Świecić gołymi, bosymi piętami «chodzić boso albo w podartych butach»◊ Serce poszło, uciekło komuś w pięty, dusza poszła, uciekła komuś w pięty «ktoś stracił odwagę, przeląkł się»◊ euf. Mieć kogoś lub coś w pięcie «nic sobie z kogoś lub czegoś nie robić, nie liczyć się z kimś lub czymś»□ W piętę mierzył, w nos uderzył.2. «w pończosze, skarpetce, bucie: część okrywająca tylną część stopy»Zacerować piętę.
Pantofle bez pięt.
3. żegl. «na statku: koniec drzewca, np. masztu, bomu, bukszprytu itp., opierający się o szkielet statku, kadłub lub inne drzewce»Pięta masztu.
∆ Pięta kotwicy «dolne zakończenie trzonu kotwicy»
Słownik języka polskiego . 2013.
