- pilot
- m IV, DB. -a, Ms. \pilotocie; lm M. \pilotoci, DB. -ów1. «osoba odpowiednio wyszkolona, mająca uprawnienia do kierowania statkiem powietrznym; lotnik»
Pilot szybowcowy, myśliwski.
Pilot śmigłowca, bombowca, odrzutowca.
Piloci balonów, sterowców.
Pilot mechanik.
Pilot instruktor.
Pilot szkoleniowy.
∆ Pilot automatyczny, pilot samoczynny «komplet urządzeń umożliwiających automatyczne prowadzenie samolotu, schodzenie do lądowania, bez udziału lotnika lub z bardzo ograniczonym jego udziałem; autopilot»∆ Pilot doświadczalny «pilot wykonujący loty doświadczalne na nowo zbudowanych statkach powietrznych; wyższy stopień pilota oblatywacza»∆ Pilot oblatywacz → oblatywacz2. «osoba przeprowadzająca statki wodne morskie przez miejsca trudne do żeglugi, znająca doskonale warunki lokalne, np. w porcie, na określonych trasach, w kanałach, w ujściach rzek»Pilot portowy, trasowy.
3. «w wyścigach samochodowych: osoba towarzysząca kierowcy rajdowemu, uprzedzająca go o przebiegu trasy w trakcie jej pokonywania; w wyścigach kolarskich: motocyklista wskazujący trasę wyścigu»4. «osoba prowadząca wycieczki, opiekująca się turystami przybywającymi z zagranicy, dbająca o ich zakwaterowanie, program pobytu, rozrywki»Pilot wycieczek zagranicznych.
Piloci obsługujący turystów polonijnych.
5. lm MB. -y«fragment czegoś, np. filmu, wystawy plastycznej, zachęcający do obejrzenia całości»Wyświetlić pilota serialu telewizyjnego.
6. lm MB. -yelektron. «urządzenie umożliwiające obsługę telewizora, magnetowidu itp. z pewnej odległości»Telewizor z pilotem.
Włączyć, wyłączyć alarm, światło pilotem.
7. lm MB. -ytechn. «element ustalający położenie materiału (pasa lub taśmy) w tłoczniku»8. lm MB. -yzool. «Naucrates ductor, ryba z rodziny ostroboków, o barwie ciała błękitnoszarej z kilkoma ciemnymi poprzecznymi pasami; drapieżna, żyje w strefie pelagicznej mórz tropikalnych i subtropikalnych, gromadnie towarzyszy rekinom i statkom»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.