- pinakiel
- m I, D. \pinakielklu a. \pinakielkla; lm M. \pinakielkle, \pinakielkli a. \pinakielklówarchit. «strzelisty, kamienny, gotycki element dekoracyjny, ozdobiony stylizowanymi liśćmi i zakończony kwiatostanem, wieńczący zwykle przypory, wieżyczki, portale; fiala»‹fr. z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.