- pion
- Im IV, D. -u, Ms. \pionnie; lm M. -y1. «linia pokrywająca się z kierunkiem siły ciężkości na powierzchni Ziemi»
Pion dzwonnicy, wieży ciśnień.
2. «przyrząd w postaci urządzenia optycznego albo ciężarka umocowanego na sznurku lub na swobodnie zwisającym drążku, służący do wyznaczania kierunku pionowego»Badać pionem ścianę budynku.
Spuszczać pion w dół.
∆ lotn. Pion żyroskopowy «przyrząd żyroskopowy wyznaczający odchylenie położenia statku powietrznego i wodnego od pionu rzeczywistego lub od płaszczyzny rzeczywistego horyzontu (prostopadłej do pionu); sztuczny horyzont»3. «odcinek sieci przewodów instalacji elektrycznej, gazowej, wodociągowej, kanalizacyjnej itp. biegnący pionowo przez kondygnacje budynku»Pion hydrauliczny, gazowy, kominowy, wodociągowy.
4. «w przemyśle, zakładzie produkcyjnym, instytucji itp.: dział, resort obejmujący prace tworzące zamkniętą całość»Państwowy pion spożywczy.
Pion techniczny wydawnictwa.
Pion ogólnokształcący w szkolnictwie.
‹wł. z łac.›IIm IV, D. -u, Ms. \pionnie; lm M. -y«bierka szachowa, jedna z ośmiu w każdym kolorze, która bije inne figury na ukos, a porusza się na wprost z pola na pole; pionek»Piony szachowe.
Wykonać ruch pionem.
‹fr. z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.