- pleciuch
- m III, DB. -a; lm M. -y, DB. -ów (także B.=M. - zwykle o kobietach)pot. lekcew. «człowiek gadatliwy, lubiący mówić o byle czym; papla, gaduła, plotkarka, plotkarz»
Słownik języka polskiego . 2013.
pleciuch
Look at other dictionaries:
pleciuch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, chłopiec gadatliwy, mówiący zbyt dużo, niepotrzebnie i o byle czym; gaduła, papla {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pleciuch II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIb… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
papla — ż a. m odm. jak ż I, DCMs. paplali; lm D. paplali pot. «ktoś, kto dużo i niepotrzebnie mówi; gaduła, pleciuch» Nieznośna a. nieznośny papla … Słownik języka polskiego
