plenipotencja

plenipotencja
ż I, DCMs. \plenipotencjacji; lm D. \plenipotencjacji (\plenipotencjacyj)
«upoważnienie osoby drugiej do dokonywania czynności prawnych w imieniu i na rzecz mocodawcy; pełnomocnictwo»

Mieć, otrzymać plenipotencję.

Dać komuś plenipotencję.

Udzielić komuś plenipotencji.

śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ПРАВОМОЧНЫЙ — ПОЛНОМОЧНЫЙ И ПРАВОМОЧНЫЙ В русском литературно книжном языке есть два составных слова, в которых второй частью сложения является прилагательное мочный восточнославянский эквивалент старославянизма мощный. Это слова полномочный и правомочный. С… …   История слов

  • pełnomocnictwo — n III, Ms. pełnomocnictwowie; lm D. pełnomocnictwonictw 1. «prawo prowadzenia w czyimś zastępstwie pewnych spraw lub w ogóle działania w czyimś imieniu na podstawie upoważnienia wydanego przez mocodawcę; plenipotencja» Formalne, urzędowe… …   Słownik języka polskiego

  • pełnomocnictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. pełnomocnictwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} upoważnienie wydane przez mocodawcę jakiejś osobie, uprawniające ją do prowadzenia w jego zastępstwie określonych spraw,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”