- plonować
- ndk IV, \plonowaćnuje, \plonowaćował«wydawać plon, obradzać, owocować»
Ziemia obficie plonowała.
Czereśnie plonują corocznie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Ziemia obficie plonowała.
Czereśnie plonują corocznie.
Słownik języka polskiego . 2013.
plonować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, plonowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 7}} o roślinach, glebie: dawać plon; obradzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kukurydza dobrze plonowała w tym roku. Jabłonie obficie plonują. Ta ziemia nieźle plonuje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plonowanie — n I rzecz. od plonować … Słownik języka polskiego